martin scorsese, dolunay katilleri ve bana dair

 sinemayı seviyorum. sinemada film izlemeyi seviyorum ama defalarca yazdığım sebeplerden (ekonomik, sosyal) dolayı sinema neredeyse çıkmış kadar olsa da hayatımdan son iki filmi bunlar sinemada izlenir deyip salonun yolunu tuttum. 

ilki biliyorsunuz, kuru otlar üstüne idi. ondan bahsetmiştim. dün martin scorsese'nin son filmine gittim; dolunay katilleri / killers of the flower moon. 

scorsese, favori yönetmenlerimdendir. sohbet çekimleri de çok iyidir. irishman filmini konuştukları çekimi de bayılarak izlemiştim. bu arada irishman fimini de tekrar izleyeyim ben netflikşden kalkmadan. diğer favori yönetmenlerimden ilk aklıma gelenler  zeki demirkubuz ve  nuri bilge ceylan. zeki abinin hayat filmi de aklımda. onu da vip salona alırlarsa gideceğim. 

dün izledim dolunay katilleri'ni. film 3.5 saat ama bir saniye gözünüzü ayırmıyorsunuz. evet, kabul kahve desteği aldım ben:) çünkü tam öğle uykusu zamanımda sinemadaydım. torun center sinemaları konforlu, temiz, düzgün. çalışanlar kibar. e evime de yürüme mesafesinde olala bundan iyisi... 

filme gelirsem; dicaprio mükemmel bir oyunculuk çıkarmış. de niro için bunu yazmama bile gerek yok; hala daha al pacino ile yaşayan en iyi oyuncu ödülü birinciliği hangisine vereceğim konusunda kararsızım. 

beyaz adamın kötülüklerini anlatıyor film. fazla spoiler vermeyeyim sinemada bugünlerde izleyeceksiniz belki. görüntü, çekim, ses muhteşem. çekilen coğrafya çok güzel zaten. hikayeler içinize dokunacak. bir de ben sinemayı teknik bilmeden yazıyorum o yüzden mutlaka teknik bir tabiri vardır ama şöyle ki; 

ben filmin içinde oturuyormuşum kadar etkili hissettim coğrafyayı. görüntü yönetmeni bunu nasıl açıklar buna ne nedir bilmiyorum. 

son olarak bu sene ödül törenlerinde bolca ödül toplayacak bu film deyip kapatayım konuyu. yoksa spoiler vereceğim. ki hiç sevmem, filme gitmeden okuma yapmayı. 

***

kitaplar, filmler, gelmeyen kış, hala daha elbise üstü kimono ile sokağa çıkmalar, 9 kasımda kimler michelin yıldızı ve tavsiyesi alacak diye kaynayan dedikodu kazanları, şehirde sanat, perşembeye yeni sergiyi görmeye arter'e, günlük ingilizcenin yanında arada günlük small talk portekizce öğrenme çabalarım, leziz salatalar ve makarnalar ile geçirdiğim günler, bazan semtte yürüyüşler, yeni kuaför arayışım, bazan kurtuluşa lezzet turu, bazan boğaziçinde yürüyüş, okunmayı bekleyen kitaplara eklenenler, konserler, seni şuraya götüreceğim diye kendimi uyutmalarım (gerçek manada uyutmak) sabahları egzersiz yapma alışkanlığını yeniden kazanma çabalarım, bazan amaannnn ne egzersizi hadi çık yürü diye kendimi kandırma çabalarım ile bazan kendimle didişip sıkça iyi anlaştığım;

 artık neyi yapmak isteyip neyi istemediğimi net olarak ifade edecek cesarete fazlaca sahip olduğum zamanlar. 

iyiyim böyle. 

günaydın ahali 


  

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

eminönü'nden cihangir'e istanbul

Resim
 yemek ve yemek odaklı gezmeyi, restoran/bar/meyhane keşfetmeyi ne kadar sevdiğimi biliyorsunuz. yeni yerler keşfetmek kadar hem istanbulun hem de benim klasiklerimi gezmeyi ayrıca sevdiğimi de. hamdi restaurant da yıllardır zevkle gittiğim yabancı misafirlerimi son dakikada götürsem de yer bulup çözüm sağladıkları bir mekan. yöneticilerinden uluğ bey eski gazeteci; onunla seçim dedikodusu yapmak, memleketin siyasetine dair konuşmak ayrı bir zevk. bu sefer de öyle oluyor. başka bir derginin röportajı bitmiş iken ben giriyorum mekana, tanışıyoruz diğer arkadaşlarla kısa da olsa sohbet ediyoruz. onlar ayrılıyor biz sohbete devam ediyoruz. ben soğuk bir beyaz ile başlıyorum, çünkü taa perşembe pazarında indim otobüsten ve yürüdüm. güneşli ve nefis bir manzarayla köprüde yürümek her zaman favorim. gerçi ben bu köprüde her manzarada ve havada yürüdüm. dağıtmayayım konuyu, hamdi restaurant diyordum.  beyaz şarap ile bir fındık lahmacun yiyorum. çıtır çıtır hiç garnitür falan koymadan sarıp h
Devamı

jestler jestler jestler... bir ilişkide olması gerekenler

 varımız yoğumuz kendimiz ve yaşamımıza aldıklarımız.  düşünün, öyle ya da böyle biriyle  bakışlarımız karşılaşmış ve konuşmaya başlamışız. bir şeyleri paylaşmışız. ilk bakışlar karşılaştığı an; bir kadın olarak beynimiz milyon  kare çekiyor duruma dair  ve değerlendiriyor; karşılık vereyim mi vermeyeyim mi ve dahi nereye kadar sürdüreyim!? yazdığım süreden daha az bir zamanda karar verdiğini beynimizin (kadın birey olarak yazıyorum)  yazmama gerek yok! karşılık vermeye karar verdik; geceyi de birlikte geçirdik. sabah oldu.  uyandınız ama yanınızda adam hala uyuyor. ok tatlım, sen uyumaya devam et benim bir kahveye ihtiyacım  var deyip kalktınız. yanınızda uyuyan adam kalktı ve sizinle birlikte kahve içmeye yarı gözü kapalı indi. bingo! birinci jest, mükemmel.  tam da kahveden sonra gitsem mi bıraksam mı buraya kadar mı diye düşünürken hoop yemek daveti gelsin! bingo! jest. birlikte öğle yemeği yiyinceye kadar geçirilecek zaman demek bu. birlikte geçirilen geceden sonra öğle yemeğine d
Devamı

istanbul yanıyor!

 evet, başlık bu arkadaşlar. sabah 11'de çıktım evden. ilk durağım bebek bar oldu. yok, bebek otelin olduğu değil eski bebek bar. eski ekip ayrılmış, yani artık efsane barmen uğur bey yok. emre var barda; epeyi sohbet ettik onunla. emre, ekibini yeniden kurmuş, bir kahvaltı menüsü üzerinde de çalışıyorlarmış.  bebek bar benim istanbulda en sevdiğim mekanlardandır. en az 15 sene öncesini de bilirim. kahvesi, yemeği, ortamı, barı hakikaten iyidir. henüz kötü ayrıldığım olmadı.  yazı başlıktan da anlaşılacağı üzere, fiyatlarla alakalı. şöyle söyleyeyim; bira 200 den başlıyor. ve emre'nin söylediği üzere bebekte en makul fiyatlar bunlarmış! ay ay ay ben yaz akşamları en az binlik olurum desenize:))) tabii yaza kadar bu fiyatlar kalmayacak.  bebek bar'dan kahve içerek ayrılıyorum.  *** arnavutköydeyim; içkisiz bir balık lokantasında -isim yazmayacağım çünkü bunun üzerine konuşmadık- levrek 1000 tl görünce ayyy n'oluyoruz ya dedim kendi kendime! içkisiz-balık-lokantası-levrek
Devamı