handanın kaleminden yeniden

 25 gün oldu buraya geleli. artık ev sahibimiz sinyora rosa ile bahçede sohbetler ediyor, sosyal cafede ise çok yabancılayan bakışlarla karşılaşmıyorum. yalnız tabii ki zaman zaman yaklaşım farklılıkları olmuyor değil. en yenisini yazayım;  bir komşumuz biraz hasta. zaman zaman yürürken yardıma ihtiyacı oluyor. bir de köpeği var. ben bu tip şeylerde önce a. ya soruyorum; şunu yapmak/söylemek istiyorum doğru olur mu, diye. bu komşumuzun da köpeğini gezdirmenin ona büyük bir yardım sağlayacağını fark edince sordum. bingo! bunu zaten bir başka komşumuzun torunundan rica etmiş üstelik para karşılığı! işte yaklaşım farklılığı. neyse, köpek için en iyisi olsun da zaten bahçede de var bir tane.  ilişkilere gelince; geldiğim ilk günlerde birbirimizin ritmine alışmamız biraz tartışmalı oldu tabii ki. benim evimde kapılar kapanmaz, ışık alan ferah aydınlık bir evim var ve ben böyle seviyorum. a. ışıktan nefret ediyor, bütün kapıları sıkı sıkıya kapatıyor. bu böyle olmaz açık kalacak dedim. çünkü

 burada günlerim nasıl geçiyor? günün ritmi demiryolu çalışanı olan sevgilime göre şekilleniyor; o sabah 6 da işe gidecekse 5.30 da çalan alarmla uyanıyoruz. onu işe yolluyor ve uyumaya devam ediyorum. ilk günler 2 saatlik zaman farkına alışmakla geçti. uyanınca ki genelde 9 gibi oluyor bu bir kahve içip köy kahvesine geliyorum. o esnada öğle yemeği için karar veriyoruz. saat 2 de işi bitince bazan gaia'ya bazan averio'ya bazan eixo'ya gidip yiyip içip geziyoruz. saydığım bütün kasabalar tren hattında. o yüzden ''raylarda aşk'' diyorum ya:)  A. öğleden sonra işe gidecekse; sabah yine erken sayılacak bir saatte uyanıyoruz. çünkü eski bir köy evinde kalıyoruz ve sıcak su için a'nın mutfakta ateş yakması gerekiyor:) evet, ocak yakıyor ve depodaki su ısınıyor. ahahaha gaz yok köyde canım. diğer evlerde düzen nasıl bilmiyorum. çünkü henüz ev sahibimiz olan rosa hanımın bile evinin içini görmedim. kapalı bir bahçe içinde evlerimiz. duş-kahve vs. derken yine kı